Mandara

Στο “Μάνταρα” παρακολουθούμε ένα έκτακτο, αλλά και απαιτητικότατο θέαμα. Κι αυτό, γιατί οδηγούνται στα άκρα τους κάποιες από τις κινηματογραφικές “συμβάσεις” του Νuberu Bagu, η παρουσία των αρχών της θεωρίας auteur είναι έντονη και παρατίθενται αρκετές “ενοχλητικές” σεκάνς αντρικής βίας. Το τελικό αποτέλεσμα είναι υποδειγματικό με όρους φόρμας, τεχνικά αρτιότατο, προοδευτικά -όχι στατικά- πειραματικό και σε θέση να ικανοποιεί τις/τους πιο απαιτητικές/ούς σινεφίλ. Ξεχωριστής μνείας χρήζει το πολυσυλλεκτικό σε επίπεδο περιεχομένου ύφος του: η Ζεν φιλοσοφία συναντά τον νιτσεϊκό πυρήνα σκέψης, η βουδιστική θρησκευτική αντίληψη τέμνεται με τις αναρχικές θεωρίες των ουτοπιστών, ο περί την σεξουαλικότητα αναστοχασμός μπολιάζεται με ψήγματα του συστήματος “Ερωτισμού” του Georges Bataille.